Dat Leen ‘de zaak’ van zijn vader zou overnemen, was niet vanzelfsprekend. Hoewel hij van kinds af aan al mee ging met zijn vader, heeft zijn vader hem ook altijd gestimuleerd om vooral ook de zakelijke wereld daarbuiten te ontdekken. En dat heeft hij dus ook gedaan. Leen vertelt:

Ik werkte liever in een winkel

“Ik had helemaal geen zin om voor mijn vader te gaan werken, ik wilde veel liever in een winkel werken. En dat heb ik dus ook gedaan. Ik ben begonnen met het werken in een slijterij als assistent bedrijfsleider. Op een gegeven moment werd onze slijterij overgenomen door een bekende keten. Dat wat nu Gall & Gall is. En toen kreeg ik een nieuwe rol aangeboden: elke winkel begeleiden in de implementatie van dezelfde werkwijze en -middelen. Hartstikke leuk! Ik liep dan een aantal weken op de vestiging mee en kwam dus steeds nieuwe mensen tegen in steeds een ander deel van het land.”

Toch BVP ‘ingerold’

“Rond die tijd kreeg mijn vader de vraag van een grote klant: of Van Bochove en Van Pel de volledige bevoorrading van een aantal winkels voor die klant op zich wilde nemen. Toen belde pa mij op en zei: ‘Dit is echt een klus voor jou!’ En dat was het ook! Vervolgens reed ik dus met een busje dagelijks heen en weer om de winkels te bevoorraden. Mijn neef Aart nam na verloop van tijd de bevoorrading over, zodat er voor mij meer ruimte ontstond voor verkoopactiviteiten. Omdat dit project goed opgezet was, vroeg pa: ‘en wat zou je dan nu willen doen?’ Omdat ik ondertussen al helemaal gesetteld was en nog genoeg kansen zag, ben ik gebleven. Zo ben ik toch BVP ‘ingerold’.”

Ingewikkelde spagaat

“Toen onze vaders zich terugtrokken, waren Aart en ik aanvankelijk met zijn tweeën. We hadden duidelijke taakverdelingen waarbij mijn vader nog steeds op maandag langs een aantal vaste klanten bleef gaan. Hij heeft ons eigenlijk altijd de volledige vrijheid gegeven om zelf beslissingen te nemen en zelf keuzes te maken voor wat goed was voor het bedrijf. Toen heeft dat best wel eens voor ingewikkelde situaties gezorgd. Zo had ik een keer een computer gekocht en aan mijn broer gevraagd, die best handig was met computer, om de administratie digitaal te maken. Het resultaat was tijdwinst waardoor mijn vader een taak verloor. Die vrijdag liep ik het kantoor van mijn vader in en zag ik dat hij een beetje ontheemd was. Toen bleek dat hij elke vrijdag de administratie deed, en nu niets meer te doen had. Dat voelde toch wel erg onprettig voor mij. ‘Dan neem je toch elke vrijdagmiddag vrij, pa’, stelde ik voor. Dat deed hij en dat vond hij ook best prettig achteraf. Zo ontstond er door de tijd heen wel meer ruimte voor hem om zich geleidelijk terug te trekken.”

Stapje terug

“Al vrij snel werd Mark van den Dool aan ons team van drie toegevoegd. Hij kwam bij een bekende verpakker vandaan en was echt een aanvulling met zijn kennis en kunde! De zaak groeide, met als gevolg dat we geleidelijk aan weer aan een groter pand toe waren en dat meer mensen aan het team werden toegevoegd. Zo ging dat een aantal jaar door, met elk jaar groei in omzet, totdat ik in 2011 merkte dat ik geen plezier meer had in mijn werk. De werkzaamheden die horen bij een groter bedrijf, liggen me gewoon niet. Ik wilde een stap terug doen, zodat iemand ook geleidelijk aan de ruimte zou krijgen om in die nieuwe rol te groeien. Zodat het niet in één keer overgedragen werd. Juist ook omdat BVP niet binnen de familie zou blijven. Ik heb me in die situatie later ook echt geleid gevoeld: toen ik aan Pleun Pieter vroeg of hij mijn aandelen wilde overnemen, bleek dat precies op het juiste moment te zijn. Hij was op dat moment in een proces waarin hij nadacht over zijn toekomst en de vervolgstappen die daarvoor nodig waren.

Met plezier aan het werk

“Terugkijkend is het een goed besluit geweest om een stap terug te doen. Voor mezelf én voor BVP. Ik weet niet of ik het bedrijf had kunnen laten groeien tot wat het nu is, onder leiding van Pleun Pieter. Ik denk het niet. Het heeft me ook (nog) meer respect gegeven voor mijn vader. Voor hoe hij Aart en mij los liet om onze eigen beslissingen te maken, ook als het anders gaat dan jij zou doen. Ik kan nu gepassioneerd met jarenlange kennis van BVP én verpakkingen klanten adviseren en vervolgens na werktijd de deur achter me dichttrekken. Zo ga ik nog steeds met plezier naar mijn werk.”

Nieuwsgierig hoe Pleun Pieter nu als directeur in BVP staat en wat zijn plannen zijn? Lees het hier.